Niet Christus maar Mark Zuckerberg heeft ons gered van het ondraaglijke aardse bestaan!

Als facebook één verdienste heeft dan is het toch dat ze ons uit de banaliteit heeft gehaald; waar we vroeger schier allemaal anonieme wezens waren : Jan en Mie met de pet, zijn we nu de sterren van ons eigen kleine firmament; we hebben constant onze vijftien minuten beroemdheid zo maar voor het grijpen.
De helden en beroemdheden die we in onze fantasie en dagdromen zijn blijven niet meer opgesloten in de waan van ons eigen mijmeren, maar krijgen vorm in onze foto’s, filmpjes, likes en comments op de brede facestraat.

We zijn niet langer de minkukels van vroeger maar onze eigen paparazzi die overal op de loer liggen om ons te strikken in fancy restaurants en zonnig vakantie-oorden; onze grote teen in het zwembad van een Zuiders hotel is wereldberoemd.
Onze kinderen is elke anonimiteit ontzegd van bij de geboorte, soms van in de baarmoeder,zeker van in het wiegje tot de eerste pasjes; alles komt er in de omnipresente tabloid die het gezichtenboek is.
Gedaan met het wachten op het bevrijdende telefoontje van uw moeder de enige die uw verjaardag niet vergeten is, neen, nog voor dag aan dauw staan er tientallen gelukwensen aan te schuiven op uw persoonlijke “wall of fame”.
Niemand hoeft nog een doordachte levensstelling te doorworstelen, we worden bedolven onder de facebook filosofische overwegingen, die evenwel meestal de gebruiksaanwijzing van toiletpapier niet overstijgen.
Bedankt facebook om ons allen te hebben gered van het onzichtbare bestaan van de man in de straat!
Tot we natuurlijk ontwaken door de vermanende vraag van onze baas die vraagt waar het klantenverslag van gisteren blijft; met een harde plof terug in de vlakheid van ons lichte bestaan; evenwel maar voor even want straks thuis gooien we ons terug in onze eigenste wereld van glitter en glamour en bestaat die ellendige baas niet meer .