Pick you favourite daydream een filmster zijn? Een begenadigd muziekspeler? De wereld verbazen met uw intelligentie? De volgende google of facebook maken? Uitblinken in sport? Bij de machtigen der aarde horen? Of gewoon in een paradijselijk oord genieten? Lees verder over het wat en hoe van dagdromen…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit is een topic van “de praktische Boeddha” een eigenzinnige “gids voor een goed leven”. De Praktische Boeddha gidst je door zowel grote levensvragen: hoe je kan omgaan met en nadenken over: “moeder waarom leven wij? “Is geld werkelijk zo belangrijk?”. “Bestaat de hemel? “Wat is Nirwana?” of dagdagelijkse bekommernissen : “mogen we nu eigenlijk dieren doden of niet?” of “ambitieus zijn zonder er zenuwen van te krijgen”.

Klik op deze link als je een overzicht van de topics wil of de algemene filosofie over “De Praktische Boeddha”http://www.geertfiers.com/index.php/2013/09/21/de-praktische-boeddha-the-practical-buddha/

Hier volgt een reflectie over dag- en andere dromen in wakende toestand.

Dagdromen doen we wellicht allemaal, er bestaat zelfs een geïnstitutionaliseerde vorm van : Euromillions of de Lotto. Het is een officieel kanaal dat toelaat om over onze “dag”dromen te praten : “wat zou je doen als je met de Lotto of de Euromillions wint?”

De “Lotto vraag” is al bij al een heel beperkte dagdroom want hij slaat alleen op : wat zou je doen als je plots een smak geld krijgt. Dat volstaat niet om andere klassieke  thema’s bij dagdromen in te lossen bvb. dat je mooier, sterker bent of over uitzonderlijke vaardigheden in sport, wetenschap of muziek beschikt.

Luc Ferry stelt in zijn werk “qu’est ce qu’une vie réussie” dat we een zeker schroom hebben om onze dagdromen uit te spreken, blijkbaar voor twee redenen : één we willen niet infantiel overkomen, kinderen kunnen wel luidop zeggen : “ik ben batman, ik wil brandweerman zijn”; en twee het zou zoals we willen niet erkennen dat we dagdromen om aan onze eigen reële beperktheid te ontsnappen, we zijn niet de superster, of dikwijls gewoon zelfs niet eens zo goed in wat we doen. Ik meen dat die schroom in het laatste decennium toch afgenomen is; is het nu door het overaanbod aan programma’s waar “iedereen” zijn talenten mag verkopen, ook de mediocre talenten onder ons; of komt het door de sociale media, waar we allemaal een beetje ster zijn in onze kleine omgeving of waar we die schroom hebben overstegen. Ik ben er nog niet uit of die evolutie “bevrijdend” is of net nieuwe druk op ons legt.

Dagdromen is echt niet alleen ontsnappen aan beperken in onze geest, laat ons ook toe scenario’s te dromen over hoe we ons leven graag zouden hebben. Over wat een goed leven zou zijn? Bekijk de foto’s boven nog eens, ze kunnen je helpen bij een keuze over een carrièrepad; waar droom je echt van, politieke macht? De kan is onbestaande dat je het niveau van Obama haalt, want als je dit kan lezen ben je wellicht niet eens Amerikaan; maar dromen erover helpt wel om de richting van je loopbaan en leven te bepalen.

Laat mij  wat structuur brengen in het begrip” want het is heel breed en gaat van “grenzeloos fantaseren” langs de ene zijde tot “het spelen met ideeën of aftoetsen van scenario’s”. De realisatie van de droom is in het zijn uiterste vorm totaal uitgesloten. In het andere uiterste gaat het eigenlijk om dromen die mits “geluk” en “inzet” een kans hebben om uit te komen. Als de kans meer dan één op twee is dat uw hersenspinsels uitkomen dan zou ik niet meer van dagdromen spreken maar van “plannen” :).

1. “De surrealistische” klasse. Heeft geen enkele realiteitswaarde, dromen van een intergalactische reizen of het bezitten van buitenmenselijke krachten zijn alleen voer voor fictie, strips, boeken en films. Maar ze zijn blijkbaar wel heel aanlokkelijk gezien het succes van fictieproducten in deze categorie.

De meest voorkomende geïnstitutionaliseerde illusie of collectieve surrealistische dagdroom is dat we aan onze eindigheid kunnen ontsnappen. Die neemt de vorm aan van het dromen dat we in een “hemel”, een “hiernamaals” zullen terechtkomen al of niet aan de zijde van een opperwezen of desgevals met zeventig maagden aan onze zijde of in nog andere gevallen komen we eerst een keer of honderd terug vooraleer we in het Nirwana terecht komen. Geen enkele vorm van “zinnig” denken kan leiden tot het geloof in je bestaan als je hersenen definitief uitgeschakeld zijn; toch wil een meerderheid van ons daar hardnekkig aan vasthouden en worden ganse beschavingen rond deze illusie gecreëerd en samengehouden.

2. De onwaarschijnlijke klasse. De dromen gaan over uitzonderlijke vaardigheden of over hele grote sommen geld beschikken; of op de hoogste sport van de maatschappelijke klasse staan liefst alles gecombineerd met een heel hoog aanzien en benijd worden. ”Technisch” gezien is dikwijls mogelijk aangezien er levende bewijzen zijn van mensen die de droom beleven vanuit ons idee. Dromen om te voetballen als Messi, te boksen als Ali of Klitskov, gitaar te spelen zoals Eddy Van Halen; de oprichter zijn van het volgende google of apple; een gevierd acteur/actrice te zijn als George Clooney of Scarlet Johanssen … voor elk wat wils. Ik vertelde dat het “technisch” dikwijls mogelijk is, maar ook : niet iedereen is geboren met de looks van George of Scarlet  en “technisch gezien lijkt het dan toch wat moeilijker om dat niveau te halen :).

3. De levensdroom categorie.

In zijn boek “Een levensdroom” beschrijft Cyriel Buysse de zoete wens van een suikerbietenarbeider om samen met zijn gezin ooit een “zwijntje” te bezitten. Ze zouden dat dan kunnen vetmesten en op het juiste moment slachten om hen in een ongeziene weelde van voedsel te voorzien. Ondanks noeste arbeid en sparen sterft de man uitgeput zonder zijn droom te realiseren. Het was nochtans niet onmogelijk. Over het vetmesten van een zwijntje zullen er vandaag niet zoveel mensen meer dagdromen :). Een realistische levensdroom koesteren : een bepaald beroep uitoefenen en daar in uitblinken, een gezin stichten, in een zekere luxe leven, een aantrekkelijke en/of intelligente partner, tien kilo minder wegen, sportiever zijn … is meestal samengesteld uit een aantal ingrediënten die we op middellange termijn of ooit hopen te realiseren. We weten dat ze moeilijk haalbaar zijn, dat ze veel inspanning vergen maar we menen ook dat ze op zijn minst niet onhaalbaar zijn.

Dit is een vorm van dagdromen die ons leven wellicht mee structureert en waar we in tegenstelling tot de andere dromen wel vaker openlijk over communiceren.

Een onderdeel van dit soort dagdroom gaat dikwijls over “de grote andere” over die partner die ons leven compleet of minstens completer zou maken. Hier ga ik dieper op in bij het hoofdstuk over relaties. http://www.geertfiers.com/index.php/2013/09/15/3-relaties-van-gearrangeerde-huwelijken-tot-de-ware-bestaat-niet/

5. Is religie gewoon een collectieve surrealistische dagdroom dat we aan onze eindigheid kunnen ontsnappen?

Die neemt de vorm aan van het dromen dat we in een “hemel”, een “hiernamaals” zullen terechtkomen al of niet aan de zijde van een opperwezen of desgevals met zeventig maagden aan onze zijde of in nog andere gevallen komen we eerst een keer of honderd terug vooraleer we in het Nirwana terecht komen. Geen enkele vorm van “zinnig” denken kan leiden tot het geloof in je verder bestaan als individu wanneer je hersenen definitief uitgeschakeld zijn. Toch wil een meerderheid van ons daar hardnekkig aan vasthouden en worden ganse beschavingen rond deze illusie gecreëerd en samengehouden.

Het Nè moment

Dit wordt een lastige om in ‘t Engels of straks ook het Chinees te vertalen :). Laat me even terug komen op het “wat als ik de lotto zou winnen” gesprek. Een onderdeel ervan zal steeds zijn met je je nieuwe grote geluk wel en niet zal delen. Het begint met “Nè, zie je wel, nu sta je daar” tegenover alle mensen waar we mee moeten omgaan, alle mensen die kritiek op ons gehad hebben en ons nu plots benijden voor ons nieuwe geluk : “Nè, daar je enen aan hé:)”. We voelen ons plots niet meer minder ten opzichte van mensen die ons wat meewarig aankeken : “gij sukkel gij”. Het analyseren van dit element is nochtans heel zinvol, één : ontdoe je ervan, de mensen tegenover wie je je wil profileren en Nè tegen zeggen doen er misschien niet toe in je leven; het helpt je ook structureren wie je echt belangrijk vindt : de mensen die je in je fantasie wil betrekken moet je misschien ook meer koesteren dan je nu doet.

Conclusies : dagdromen is ok, zolang je de realiteit blijft zien, anders ben je psychotisch; ze kunnen je helpen om te structureren wat je wil in het echte leven : wat blijft er persistent opduiken, welke mensen horen er wel en niet in je Nè moment thuis.

Het nastreven van je levensdroom is een goede zaak als het je niet brandend verteert; ik lees ze wel die slogans : “blijf voor je dromen gaan”, “onmogelijk bestaat niet” … als je daar plat intrapt word en blijf je gewoon een gefrustreerd ei, want 99,99% van de onbereikbare dromen zijn wat het zegt : “onbereikbaar”.

Mijn oplossing  (dit wordt verder uitgewerkt in het thema “ambitie”) : doe telkens maximaal wat je kan om een stap in de richting van je droom te zetten; doch leer innerlijk vrede te nemen met het resultaat; het zal je niet weerhouden van te proberen, integendeel, je verliest minder energie bij de frustratie. Wees gewoon kinderlijk blij als  je er wel in lukt stappen vooruit te zetten.

wordt vervolgd